گفتگو با خدا

                     

 در رویاهایم دیدم که با خدا گفتگو می کنم ؛

 خدا پرسید : پس تو می خواهی با من گفتگو کنی ؛

 من در پاسخ گفتم « اگر وقت دارید »

 خدا خندید : وقت من بی نهایت است ...

 پرسیدم : چه چیز بشر تورا سخت متعجب می سازد ؛

 خدا پاسخ داد : کودکیشان اینکه آنها از کودکیشان خسته می شوند و عجله دارند

که بزرگ شوند و بعد دوباره پس از مدت ها آرزو  می کنند باز کودک شوند ؛

اینکه آنها سلامتی خود را از دست می دهند تا پول به دست آورند ؛

و بعد پولشان را از دست می دهند تا سلامتی از دست رفته شان را باز جویند ؛

اینکه با اضطراب به آینده می نگرند و حال خویش را فراموش می کنند ؛

بنابراین نه در حال زندگی می کنند نه در آینده ؛

اینکه آنها به گونه ای زندگی می کنند که گوئی هرگز نمی میرند ؛

و به گونه ای می میرند که گوئی هرگز نزیستند ؛

دستهای خدا دستانم را گرفت ؛ مدتی سکوت کردیم ؛

ومن دوباره پرسیدم : به عنوان پدر می خواهی کدام درسهای زندگی

را فرزندانت بیاموزند ؛

گفت ؛ بیاموزند که آنها نمی توانند کسی را وادار کنند که عاشقشان باشد ؛

همه کاری که می توانند بکنند این است که اجازه دهند

خودشان دوست داشته باشند

بیاموزند که درست نیست خودشان را با دیگران مقایسه کنند ؛

بیاموزند که ففط چند ثانیه طول می کشد تا زخم های عمیقی در قلب آنها که

دوستشان داریم ایجاد کنیم ؛

اما سال ها  طول می کشد تا آن زخم ها را التیام بخشیم ؛

بیاموزند که ثروتمند کسی نیست که بیشترین ها را دارد ، بلکه کسی است

که به کمترین ها نیاز دارد ؛

بیاموزند که آدم هایی هستند که آنها را دوست دارند فقط نمی دانند چگونه

احساساتشان را بیان کنند ؛

بیامورند که کافی نیست که دیگران را فقط ببخشند بلکه خود را نیز باید ببخشند ؛

من با خضوع گفتم : از شما به خاطر این گفتگو سپاسگذارم ؛

آیا چیز دیگری هست که دوست دارید به فرزندانتان بگویید ؛

خداوند لبخند زد و گفت :

فقط اینکه بدانند من اینجا هستم « همیشه »